Professor Luttje
Professor Luttje is verbonden aan t Grunneger Bero veur Toalonderzuiken. Zien menaaier van onderzuiken is veur lu, dij der waineg of gain verstand van hebben meschain apaart te nuimen, mor t levert t waitenschappelk bero wel zokse rezeltoaten op, dat ze doar haile wies binnen mit de professor.
Woar kinnen wie lezen, wat dij man aal onderzöcht, heur ik joe denken. Is der n tiedschrift of n webloug, woar aal dij toalonderzuiken op presentaaierd worden?
Nou, nee!
Wat apatja.
Joa, dat bin’k mit joe ains.
Hou zugt dij man der den oet.
Dat kin’k joe ook nait vertellen. Gainaine kin professor Luttje.
?????
Professor Luttje gaait noamelek aaltied incognito. Der binnen ook gain foto’s van hom bekìnd.
Ik heb wel begrepen, dat d’onbekìndhaid van professor Luttje hail belangriek is veur goud waitenschappelk toalonderzuik. Noamsbekìndhaid mag, gezichtbekìndhaid zol deeglek en verantwoord onderzuik noadaileg beïnvlouden kinnen.
Mor hou kommen wie den te waiten wel professor Luttje is en veural, wat e dut.
n Moeileke vroage, mor ie hebben gelok. n Kammeroad van mie is noamelek stokjesschriever veur t dagblad en dij krigt dij onderzuiken wel es onder ogen.
Da’s toch mooi mitnomen!
t Noadail is weer, dat n stokjesschriever zien bron nooit bekìnd moaken zol. En den ist kringetje weer rond. Wie mouten ter mor mit doun, t is nait aans. Wie maggen al laank bliede wezen, dat we t lezen kinnen. Of nait den.
En vandoage begunnen we, as binnenkommer, as n eerste groutnis, mit t dialecties onderzuik noar t woord ‘moi’.
Ik wìns joe veul plezaaier mit t lezen en zoas lu in de middelaiwen al zeden: ter lering ende vermaek.
Professor Luttje aan t woord: