22 maart , 2023 by admin

Slip van de tong?

20 meert. t Is de oavend van Arineke. Zai viert heur verjoardag veur de achtenzestegste keer.
Zundag het zai femilie en veziede al nuigd. Moandag doun wie t mit ons baaident nog ais dunnetjes over. Bie de Chinees.
’t Mout hoast wel vaar joar leden wezen, dastoe der mit n vergrèlde kop oetlopen bist.’
Antwoord blift achterwege. Ik kin mie t nog as de dag van guster herinnern.
t Verhoal van dij dag is gaauw verteld. Al joaren kwamen wie, maisttied even tussendeur, as Arineke gain zin in koken haar of gewoon om even t doaglieks ritme te onderbreken bie de Chinees. Lekker eten van de bakploat, kist ons gain groter plezaaier doun. Tot dij dag, dat ons bie binnenkomst deur de maist vrundelke gastvraauw verteld wordt dat zai vanòf dij dag ‘onbepaarkt’ drinken invoerd hebben. Even heb k docht dat t n geintje was en heb net zo vrundelk antwoord geven, dat zokswat aan ons nait besteed is.
‘Wie drinken aaltied mor ain glas en ik goa – leverde snelle rekensom op – nait veur vaar pilsjes betoalen.’
Laag bie gastvraauw bleef op vrundelk stoan , ik haar votdoadelk de kop citroune.
‘Dat doun we dus nait. Ik goa hier hìn om te eten, nait om aan de zoep te goan.’
Ik bin der dou oetstieveld. n Oarzelnde Arineke kwam even loater. Wie waren t nait recht ains.
Dat toneelstokje is nou vaar joar leden. Ik bin nait van gedachten veraanderd en ook al stoa’k nog aaltied achter mien besloet van doudestied, t princiep van “all you can drink” is ook nait veraanderd.
Soms mouten je mit haand over joen stainen haart wrieven kinnen. n Mìns wordt bliekboar milder in loop van joaren.
Weerzain dut dat zulfde haart nait sneller kloppen. De pries vaalt mie omrekend noar tegenswoordege moatstoaven nait tegen. Datter aan toavel nait meer bedaind wordt is nijloatje.
Mien eerste 0.0 pilsje – ik bin de bob – is snel op en is t saain om onze verrazzenstocht te starten.
Mien eerste gang noar de tipan jakkie is n gewoonte, de liest aan gerechten komt mie nait onbekìnd veur.
‘k Wol geern zeeboarsfilet.’
‘Een of twee,’ vragt de mezzensliepende kok.
‘Twije,’ zegt de hongerlieder.
Ik stik echt van honger, mor as der n lappe vis oet t plestiek bakje trokken wordt veraander ik mien opdracht.
‘Nee, aine is genog.’
As t gesputter op haite ploat begonnen is, komt der n man noast mie te stoan.
‘Sliptong.’
Zunder op te kieken zegt de kok:
‘Een of twee.’
‘Drije,’ is t antwoord.
Even bin k in veronderstellen dat de man n grappenmoaker is. Zien eernsachtege blik vertoont gain spoor van twievel. Vervolgens draait hai zok as n soldoat op exercitieterraain op hakken en dut n stap en greep in eteloazie mit ain-haps-lekkers en lopt vot.
Ik bin verbolderd, de kok is onversteurboar bezeg mit zien vief spartelnde viskes.
As ik mit mien zeeboarske aan t pulen bin, zai k dat man juust zien goud gevulde sliptongbord aanpakt.
‘Sliptong liekt mie ook wel wat,’ zeg ik onder t genot van mien twijde pilsje.
‘Ik neem de tomatensoep.’
Onze smoaken verschillen nog aaltied.
Bie de bakploat kom ik weer noast dezulfde man te stoan. Hai bestelt biefstuk en as kok zok bokt om gaauw-kloar-vlais oet plestiek bakje te pakken, zeg ik:
‘Hai huift zeker nait te vroagen houveul lapkes hai oet bakje visken mout.’
Man vertrekt gain spier, trekt wel even mit wenkbraauwen en ik moak de onvezichtege opmaarken:
‘Ie vroagen toch aine meer.’
Hai nemt t sportief op en begunt in tegenstellen tot zien körte bestellens aan n laank verhoal.
Hai het der n dag van laank waarken op zitten en den wil der wel wat in.
‘Ik waark in Daam en soms goa k doar ook wel noar Chinees tou.’
Ik bin doar nait bekìnd en wacht t vervolg òf.
As de kok wat botter bie de vis dut en mit kletternde trovvels viskes keert, wor ik traktaaierd op n ongevroagde verhandeln over bakwiezen.
‘Zai doun t hier mit botter,’ zo begunt hai.
t Was mie nait ontgoan.
‘In Daam mit olijfeulie.’
Ong?
‘Waist wel dast van botterbakken eten veul sneller zat wordst?’
Ik mout as leek t antwoord schuldeg blieven, dat overgens wel rap komt.
‘Botter is haard en smelt op bakploat, mor as t in moag zit, stiert t weer en dat geft n zat gevoul.’
Ik heb bliekboar grote ogen opzet en hai vervolgt:
‘Olijfeulie blift smui.’
Hai wait bliekboar woar hai over prat en ik zeg:
‘Zo leren je nog ais wat.’
Op weg noar soeplepelnde Arineke kiek ik nog even achterom noar mien gespreksgenoot. Hai het nog aaltied t zulfde gebelskop op en as k mie even loater bienoa versloek in n gemain groatje, kom ik tot konkluzie:
Verhoalenvertellers kist mor beter nait aal te serieus nemen.
20230322