Taante oet n Hoag

Ketrienes taante Sofie is vlak noa oorlog noar Scheveningen verhoesd. Vlak veur t ìnde van bizarre oorlogstied het zai kennis kregen aan n Canadese soldoat. Zulvens meer as dat. Op schaaiden van ’46-’47 is n zeun geboren. John. John MacIntyre.
Ketriene is as jong wichie aargens begun 60-er joaren mit heur moeke noar t Westen raaisd. n Wereldraaize, zo leek t. Veul kin zai zok doar nait meer van herinnern. MacIntyre was al joaren doarveur vertrokken en haar mouder en kind achterloaten. Noa n zetje binnen zai noar n Hoag verhoesd. Tot zover moekes zuster Sofie heur veurgeschiedenis.
John het Ketriene nooit meer wat van heurd. Haar weschienlek pabbes genen. Taante bleef oet zicht in t Verre Westen. Mit kerst wuiren der nog wel koartjes verstuurd, verder heurdest toal noch taiken.
Leste joaren is doar veraandern in kommen. Is t ketakt wat aantrokken. Reden was taante Sofies verjoardag. Op 5 dezember. Of mit t klimmen van joaren ainsoamhaid tousloagen het of datter aander redens waren, sunt n joar of wat wacht taante Sofie nait meer òf of der aine belt. Zai belt zulf. Nait om de felisitoatsies in ontvangst te nemen. Nee, even bieproaten, zoals zai zulf zegt.
t Het bie nog levende bruiers en zusters redelk veul verboazen wekt. En as t nou nog gezellege proat was, was t meschain nait zo aarg, mor taante haar nait zo zeer jank noar verhoalen van femilie, nee zai mos heur aigen aai kwiet. Maist over zaikte en aander kwoaltjes. Heur kwoaltjes.
‘Net ofst doar beter van wordst.’
Vanòf smörgens vroug begunt zai op 5 dezember te bellen.
‘Hou gaait der heer.’
Luustern köst heur bliekboar veul muite. Noa n haalve menuut of soms nog körter nemt zai t woord en let t as n vraauwelke Brugman nait meer lös.
‘Reveltaante,’ het Ketriene zok wel es ontvalen loaten, want ook neven en nichies heuren sunt kört in t beveurrechte riegie thoes. Elke viefde dezember is t bie de Broesdertjes thoes òfwachten. Nait of taante Sofie bèlt, mor hou loat en as t 070 nummer, tegenswoordeg 14070 in de display oplicht, wait Ketriene, zai is aan de beurt.
‘Dit joar neem k telefoon gewoon nait op,’ het Ketriene zok al weken leden veurnomen.
‘Aal dat geplaas.’
t Zol Anjolt n zörge wezen, hai haar gain muite mit belgroage taante. t Was ja nait zien taante.
Gustermörgen bleef t telefoonstil. Ook snommedoags wuir der nait bèld.
‘Het taante Sofie al bèld,’ het Anjolt zien belangstellen n moal of wat blieken loaten.
Kopschudden was t antwoord.
‘Zol zai meschain zaik wezen?’
n Verontrust kiekende Ketriene verboasde Anjolt. Hai mos lagen en zee:
‘Nou bèlt dij zemelkont nait en is t weer nait goud.’
Aiglieks begrootte t Ketriene ook nog van t olske, mor om op de loate oavend nog te bèllen voulde ook nait goud.
t Lopt al tegen tien uur, as Ketriene t bekìnde app-geluud op heur telefoon heurt. Nijsgiereg opent zai heur mobieltje en zugt tot heur verboazen dat n Hoags nummer heur display siert. Noa t open blift zai mit grote schrikogen zitten. Anjolt schrikt op zien beurt weer van Ketriene en vragt:
‘Is der wat aargs beurd?’
Ketriene beslot noa n daipe zucht t körte berichtje oet n Hoag veur te lezen:
‘Guster heb ik besloten, dat ik elkenain dij mie op mien verjoardag feelsiteert in mien testament opnemen loat.’
Kört en krachteg. Aans as ontvangers van taante wìnd waren.
‘Doar heuren wie nou dus nait bie,’ zee Ketriene.
‘Bist nou teleurgesteld?’ antwoordde Anjolt.
‘k Wos toch aal nait, dat taante zoveul geld te vergeven haar,’ zee Ketriene op heur beurt.
‘Dat zai n rieke taante is,’ en oarzelnd, ‘of was, kin ik der nait oet lezen,’ zee Anjolt en luit der doadelk op volgen:
‘Veur t zulfde geld, is t n bericht van notoares.’
Wel dizze puzzel oplössen mos, Ketriene wos t nait. De femilie bielangs bellen en informeren wel t gelok trovven haar, dus z’ook weer nait. Dat haar zo hebberg leken.
t Het wel tot noa twaalven duurd, veurdat Anjolt en Ketriene oetproat waren. Nee, nait oetproat, want ains binnen zai t nait worden. Wat onbeantwoord bleef was taante Sofies wedervoaren en nog n bult aander vroagen.
Belangriekste vroag was of der nog n aander joar kommen zol om t weer goud te moaken mit taante Sofie. n Belletje was, noaderhand bekeken toch ook nait zoveul muite west.
Spiet is n maal ding.
20211206