23 juli , 2021 by admin
Op droad
Vrijdoagsmörgens is t aaltied vroug dag bie de femilie Broesder. Woar Anjolt zok bie hoanekraaien nog geern even n moal omdraaien mag, is Ketriene gain koare aan hakken bonden.
Om zes uur lopt zai tuutjefloitend deur hoes, draait tien menuten loater wasmesien en om zeuven uur het zai stofzoeger al deur t haile hoes schoven, is met stofdouk rond west en het voatspouler leeghoald. Anjolt krigt alle geluden, ook mit kop onder dekens ongewild mit en ook al is hai kloarwakker, hai vertikt t maisttied om op te stoan.
t Wordt aans as hai om kwart over zeuven gekletter in douche heurt, overstemd deur n jodelnde Ketriene. Anjolt wait dat t nou nog hoogoet 5 menuten duren kin, veurdat gedienen aan zied schoven worden en hai te heuren krigt:
’t Is vrijdag, ik goa dammeet nog n stoetje eten en den op bodschop. As t wilst, gooist doe bère oet roete?’
t Klinkt as n vroag. Nut van de vrouge vrijdagmörgen ontgaait hom traauwens volledeg.
‘Hest zeeën van tied en supermaarkt is tot 10 uur soavends open.’
Hai wait nou al, dat zai veur tien uur nait terogge wezen zel. Kovviedrinken op vrijdag is gain sosioal gebeuren. Veur Anjolt. Bie Ketriene is t aans. Dij vult op vrijdag nait allendeg heur karrechie mit bodschoppen , mor ook mit verhoalen. Alsof t òfsproken waark is. Anjolt wait al persies hou t gaait. Zai het voak nog mor ain stap over drumpel zet, as t gekoakel al begunt.
‘Waist wel, dat ….’
‘k Heb net vernomen, dat buurman van ….’
‘Nou heb k die toch wat te vertellen…..’
Anjolt krigt van dij verhoalen nog nait de helfte mit. Nait allendeg omdat t hom nait interesseert, hai het t stoer genog mit tazzen slepen. Wat hom t maiste tegenstaait, mìnsen, woar t over gaait, binnen voak onbekìnden.
Veurege weke was t nait aans. Zai was op tied vertrokken. Zien dag wol mor stoer op gang kommen. Toentje was schier, aan vaarven zol e mit de natteghaid van leste doagen ook wel nait toukommen en Jokkop haar mörgenschift. Omreden dat vervelen gain zinvolle dagtoak is, ìnde van de moand nait ver meer vot was, besloot e zien administroatsie bie te waarken.
‘Vergetst nait kontrebuutsie van zangverainen over te moaken, hè,’ haar z’hom op heur aigen spesioale menaaier, lopiesweg, nog even onder neuze wreven.
‘Woarom doust dat zulf nait, t is nait mien verainen,’ haar e zok nog verdedegd.
Toneelspeulster haar wat moudeloos mit heufd schud.
‘Dat kist doe veul beter dan ik.’
Makkelk nait?
‘Meschain ook mor beter zo, wel wait wat veur toezeboudel zai der van moakten zol.’
Doarom haar e olde deuze mit nije rekens veur n dag hoald en was begonnen aan ain van de maist vervelende zoaken, dij e bedenken kon. Betoalen.
Dou bankoverzicht op t schaarm ston en hai mit acceptgiro van zangverainen in haand net wol begunnen, kon e nait noaloaten Ketrienes handel en wandel te bekieken. Ain körte klik was voldounde om te zain, dat bakker en gruinteboer dizze mörgen al mit n bezuik vereerd waren. Terogge noar t hoofdschaarm vuil zien oog op n bedrag van €185,13, dat twij doage leden van heur reken òfschreven was.
‘Vrumd, maiste rekens goan automoatisch,’ zee e tegen zokzulf.
En Anjolt wos zeker, hai haar woensdag gain geld overmoakt. Ook noam van t bedrief kwam hom nait bekìnd veur.
’n Administroatsiebedrief,’ kwam e noa n körte zuiktocht op internet te waiten.
Hai wos votdoadelk, nait noa te goan. Ontraceerboar en geliek mit leste konstateren begonnen prakkezoatsies over hou, woar en veural wel dat ommans had haar.
Ketriene haar van internetbankieren gain sjoege en tougelieks bie gedachte, dat zien vraauw nooit degene west wezen kon, dij zo’n groot bedrag òfschreven haar, sluig schrik hom om t haart. Zol hai t slachtovver west wezen van n hacker? Binnen n tel haar e t bevrijdende antwoord. Spoarreken haar gainaine aanzeten. Vroag bleef woar dij €185 hìngoan waren.
Dij vrijdagmörgen het Anjolt wel n haalf uur oet ziedroete zeten te koekeloeren. Leste bodschoppen waren drij ketaaier leden òfschreven. ‘Track en trace’ was n vertraauwd systeem, Ketrienes wegen onnoavolgboar.
t Was den ook al ver noa tien uur, dou Ketriene eindelks t hoes kwam binnenzaailen.
‘Woar bist wel zo laank west?’ naarde Anjolt.
Hai haar net poestend en stìnnend n swoare tazze mit drinkerij op keukentoavel zet.
‘Moust es kieken, Anjolt,’ zee zai mit n stroalende laag, ontweek t toesterg gezicht van Anjolt, toverde n gebloumd bloeske oet n plestiek tazze en huil hom tegen zok aan.
‘Wat vindst.’
‘Wel schier,’ zee n ongeïnteresseerde Anjolt en terwiel hai docht aan dij €185 zee zai:
‘Was in aanbaiden, twinteg persìnt körten en den zo’n mooi ketoenen bloeske veur 15 euro, da’s toch gain geld, hè.’
Anjolt het wat mit kop schud, is verder goan mit bodschopppen binnenslepen, mor haar t nog drokker mit bedenken hou hai t vrumde bedrag op heur betoalreken bie Ketriene aankoarten mos.
t Kwam onder t loate kovviedrinken op toavel.
‘Oh?’ was körte reactie, ‘hest dus zain dat ik ook wel internetbankieren kin.’
‘Hou bedoulst,’ stutterde Anjolt.
Alsof t de gewoonste zoak van de wereld was het Ketriene, de onwaitende Ketriene, Anjolt oet de douken doan, dat zai bie klaaierwinkel aan Carolieweg wat broeken en n stok of wat vesten besteld het.
‘Veur 185 euro?’
‘Doar moust nait noar kieken,’ was t onversteurboare antwoord, ‘ik betoal allendeg mor dij klaaier dij k holden wil, t aandere gaait mit kerende post weer terogge noar Grunnen.’
Anjolt was ontdoan.
‘Hest dit aal zulf doan?’
‘Joa, soamen mit mien vrundin Jantina Bos. Dij dut dit al joaren op dizze menaaier. Makkelk man.’
Dij middag wordt ter n grote deuze deur pakketdainst bie de femilie Broesder òfleverd. Anjolt is doar gain getuge van. Hai het der veur kozen om aan t rustege viswotter van Wildervanckkenoal zien gedachten weer wat op n riegie te kriegen. Vizzen speulen dij middag n spelletje mit hom. Hai het t nait deur. Zien zörgen speulen op n aander vlak en op n aander stee. Hai is aal baange dat zai zok het loaten opschunen deur heur vrundin. Zai haar dizze grote oetgoave toch ook eerst even mit hom bespreken kind. As dit t begun is van n nije ontwikkeln… hai mout der nait aan denken.
As e tegen n uur of vieve zien viskeraaive inpakt het en op hoes aangaait, wait e nait wat hom te wachten staait. Datter bie thoeskomst n grote deuze op toavel staait, verboast hom niks. Online shoppen gaait bliekboar roazendsnel. Hai het der bie t viswotter goud over noadocht en zok al veurnomen alles mor op zien beloop te loaten en t plezaaier van Ketriene nait te vergallen.
‘Goan wie nog nait eten,’ let e zok, ondanks eerdere veurnemens toch ontvalen.
Deuze staait pontifikoal midden op toavel. Dicht, zugt hai.
‘Woarom moakst hom nait open.’
‘Magst doe doun.’
Is zai nou gek worden, denkt hai. Kikt verboasd noar zien vraauw en pakt den schilmesje oet keukenloa. Snidt plakbaand aan ziedkanten lös, slagt baaide flappen aan zied en zugt n oranje kovver.
‘Dit binnen gain klaaier.’
‘Moak nou mor open.’
Swoare kovver komt op toavel en sticker geft t antwoord, veurdat Anjolt kovver opend het. n Komplete set mit boormesien, decoupeerzoag en alle toubeheurens.
‘Is vast veur dien verjoardag.’
‘Ong?’
‘Mor as t hom nait mooi vindst, of wilst groag n aander, n goudkopere bevubbeld, den sturen w’hom terogge en den zöchst n aander oet.’
Zo makkelk gaait dat dus.
20210723