Paddeltje

Paddeltje is n levenslustege, aaltied vroleke Cocker Spaniel. Of t zien oard is of dat zien dartelhaid te danken is aan de mìnsen, woarbie e onder dak leeft, is stoer aan te geven. Der is nou ain moal net as bie de mìnsen ook n groot verschil in de hondenwereld. Nait elke hond het n hondenleven.
‘Hai is ons ainegst kind,’ zeggen Geert en Greet voak tegen aanderlu as t onderwaarp op Paddeltje komt.
Joa, t mout zegd, der binnen gounent, zunder ze bie noam te nuimen, dij vinden, dat Paddeltje toch wel hail aarg in de watten legd wordt en nait echt n hondse behandeln krigt. Lu, dij zokswat vinden hebben zeker recht op n aigen mainen, mor kommen der voak nait veur oet. t Voult n beetje, nee soms hail aarg as achterbaks zeggen Geert en Greet wel es tegen mekoar. Nait dat ze zok wat van aandermans gedachtengoud aantrekken, nee, dat nait. Zai binnen gewoon slim wies mit heur Paddeltje en ook al zollen ze t nooit tegen aander mìnsen zeggen, zai voulen dat de laifde ook van d’aander kaante komt.
Dat Geert timmerman is het zo zien veurdailen. Zien boas het hom n joar of wat leden t predikoat ‘excellente baauwer’ op borst prikt. Zo’n onderschaaiden is nait veur Jan en alleman bedould en t zol den ook roar wezen, as Geert zien vakkennis nait op aander terraainen gelden loaten haar. Zo het hai, op schoalformoat, n prachtege villa baauwd veur Paddeltje. Mit n boven- en onderverdaipen. Veul lof is hom touwoven:
’t Is ja net n paleis, man.’
Joa, mor as t goud noar dij lofzwaaiers luusterst heurst behaalve n eerliekse verboazen over Geerts baauwkunsten n hoast onmaarkboar jaloerse ondertoon in dij woorden deursiepern. Nee, niks nait noar Geert, mor noar t hondje.
‘Dat het zo’n hond toch nait neudeg,’
Zo wuir der voak in t geniep of op terograaize noar hoes haardop over t lutje hondje proat.
t Zol Paddeltje traauwens worst wezen, wat aandern van hom vinden. As hai zien eten mor op tied krigt. Hai het gain vergeliekens mit aander honden. Dat hai bie de sosioale bovenbaauw van t hondenras heurt, de kunk in n klaain keuninkriekje is, het hom nooit bezeg holden. Woarom zol e ook. Hai het gewoon gain wait, wat der in de wereld nog aal meer te koop is. Zok verdaipen in t leven van de minder bedailde soortgenoten is nooit bie hom opkommen.
Drij moal per joar gaait Paddeltje op vekansie. t Hoeske in Nörg is hom even vertraauwd as zien aigen hoes. Ainegste verschil zit in de bomen. Woar in zien aigen toene allendeg mor n ekkel- en n kaarsenboom stoan, hest in t Nörger vekansiepaark wel doezend bomen, woartegenst dien pote even optillen kist. As Geert en Greet de fietse pakken, blift t hondje thoes. Gekhaid netuurlek. Nee, Paddeltje gaait den mit. Meldensweerd is wel, dat z’hom eerst in n hondenkarrechie dochten te kinnen stoppen. Nou, dat het e heur gaauw òfleerd. Noa dij aine keer mos Geert vannood aan t baauwen en het veur Paddeltje n schiere hondenmand veur op pakjedroager in mekoar schroven. Ook as ollu op bezuik goan noar femilie of vrunden, Paddeltje is van de pertij. En as moeke Greet de neudege bodschoppen in hoes hoalen mout, blift pabbe Geert thoes.
‘Hai kin zo slecht tegen allaind wezen, hè,’ zeggen ze den.
Joa, der wordt wel reken holden mit Paddeltje.
Nog even terogkommend op de wainege kennis, dij Paddeltje het van t sosioale leven in hondengemainschop. Dat ligt dus nait aan hom. Echt nait, want alle ketakten mit aander hondjes binnen van teveuren besproken en mit zörg en overleg oetkozen. Veur Paddeltje gain grote doggen of agressieve teckeltjes. En t laifst krigt Paddeltje vraauwlubezuik. Teefkes, zo hebben Geert en Greet besloten binnen aangenoamer in d’omgang as aal dij dominante reutjes.
Mor as je nou vroagen, woar het Paddeltje maiste plezaaier van, den is t wel zien speultoene. Nee, gain speultoentje, mor n speultoene. Behaalve n hondenwupwap en n hondenglieboane het Geert ook n hondendoolhof fabrizaaierd, mor t mooiste van aal is toch de hondentraain. n Lokomotief mit twij aanhangwoagentjes ridt elke summer – omdat t swinters mit maal of vraizend weer gain doun is in n open traain – deur toene. Mit echte traaingeluden, dij mit ain drok op de knop oet de inbaauwde stoomkedel kommen. Dat Paddeltje op zien raaizen deur toene n echte machinistenpette op kop het, zol noa t veurgoande verhoal gainaine meer verboazen. Paddeltje viert n leven dat op rolletjes lopt.
Tot zover de veurgeschiedenis.
In tegenstellen tot de traain lopen honden- mor ook mìnsenlevens nait aaltied op rolletjes.
Paddeltje krigt t noa n gelokkege zeuven joar van ain op aander dag stoer. Hail stoer.
Geert komt noa n maal ongelok mit grasmesien in t zaikenhoes terechte en omdat touval nait bestaait en de duvel aaltied op dezulfde bult schit, mos Greet in dijzulfde tied noar heur oldste zuster in Rötterdam. Zai kwam op bère te liggen en haar meer verzörgen neudeg dan Buurtzörg levern kon.
De keus is den nait zo stoer. Mìnselk belang gaait aaltied veur. t Gol dit keer ook veur Paddeltje.
Dat buurman wel op hom pazen wol, was mooi aanboden, mor nait oetvoerboar.
‘Mout e bie drij kwoie katten onderdak?’ het Greet schraaiwend aan t zaikenhoesbère tegen heur Geert kloagd.
t Bleek gain doun. Net as aander veurstellen van vrunden. Bie elk aanbod school wel n addertje onder t gras en op t ìnde bleef der niks aans over as Paddeltje in n pension onder te brengen. Dat Paddeltjes villa nait paasde in t veuls te klaaine hondenhok, hebben pensionholders Greet op veurhaand al dudelk moakt. Dat zien speulgoudjes nait mitmochten was wel n òfknapper. Net as dat t eten, dat zai op toavel serveerden nait rechtstreeks van slachter mor oet n plestieken puutje kwam.
Dou Paddeltje deur Greet noar t pension voerd worden mos, kreeg zai n vrolek en oetbundeg hondje op achterbaank. Hai was der vast van overtuugd, dat zien moeke hom mitnemen zol noar Geert. Dij haar zok ja al n poar doage nait zain loaten.
Dat Geert zok verstopt haar achter n iezern troalies, vuil Paddeltje wel n beetje tegen. Verder is der over t pensionleven waineg te melden. Van Geert is begriepelk, want dij lag in t zaikenhoes, mor Greet het noadat zai t logies betoald het, votdoadelk de bainen nomen. Zunder òfschaaid te nemen. In aander woorden, zai is vlucht. Vlucht veur de werkelkhaid.
Schaaiden het n dikke weke duurd.
Nou is tied behaalve n rekboar begrip ook n persoonleke gewoarworden. Dat bofkont Paddeltje mor n weke in hondenverblief touholden mos, was n onverdaild genougen. Dou twij bliede mìnsen, woarvan d’ain op n broene én n witte schou, mor wel op krukken, zok bie t hok van Paddeltje zain luiten trovven zai n evenzo blied hondje aan. Leste baaide zinnen kloppen nait.
Dou de vrumde vraauw deur van t hok opendee en Greet op boekebakke heur Paddeltje in aarms sloeten wol, keerde Paddeltje heur rogge tou en bleef stokstief zitten. Aan laifkozende woorden was gain gebrek en dou Greet heur aarms noar binnen stak om t laive hondje noar zok tou te hoalen, kreeg zai de schrik van heur leven. Nee, n kwispelnde Paddeltje was nait heur dail, wel n grommend monster.
t Is beter om t verhoal van t laank verwachte weerzain hier te stoppen. t Brengt allendeg mor verdraitege herinnerns noar boven. Om kört te goan, t ging nait makkelk, mor Geert en Greet hebben mit hangen en wurgen Paddeltje in auto kregen.
Hou t vandoag de dag is.
Och, tied haailt alle wonden, ook dij van honden.
Paddeltje vlogt òf en tou nog wel es deur toene, t grommen het hai noa verloop van tied valen loaten.
Mor …. as Greet en Geert thoes wat drok in de weer lopen, omdat zai bevubbeld van plan binnen om bodschoppen te doun of zok kloarmoaken veur n veziede, den krukkelt Paddeltje mit n pien vertrokken gezichte richten zien villa. En noa zoveul weken, moanden waiten Geert en Greet dat zai den proaten kinnen as Brugman, mor Paddeltje gaait nait, nee nooit meer mit op mysterieuze raaizen.