7 mei , 2020 by admin
Berichten oet laankmanstied
dezember 2019
Dat der n braif op deurmat bie Hans vuil is netuurlek gain wereldschokkend nijs. Allewel. Wel krigt tegenswoordeg nog n braif. Der binnen ja zoveul aander, makkelker menaaier om aanderlu te berichten. Dat de braif ook nog spesioal aan hom richt was, von hai ook wel biezunder. Hai mos zok echt even achter t oortje kraben. Noa n körte overdenken mos e tot de konkluzie kommen, dat t al joaren leden west wezen mos, dat hai n persoonlek aan hom richte braif, ook nog mit haand schreven, ontvongen haar. Noa d’eerste verboazen het e nog n hail zet mit kevort in handen zeten. Het t witte envelopke nog n moal of wat om en om draaid, mor boetenkaante gaf gain aanwiezens over eventuele òfzender pries.
‘Aan de heer Hans de Koning,’ zee onbekìnde braivenschriever. Verder niks. Gain noam van òfzender op achterflap, zulvens gain postcode. t Muik hom op n onberedeneerboare menaaier onzeker en n vrumd veurgevoul nuzzelde zok hail gelaidelk in t binnenste van zien ziel.
’t Is net ofst baange bist om dat kevort open te moaken,’ het e zokzulf verweten, mor woarom hai noa dizze zulfbeschuldegen noar keuken luip om n schilmesje oet t mezzenloatje te pakken, was, noaderhaand bekeken, wel n vrumde reactie. Bie elke andere braif zol e kevort zunder noadenken openscheurd hebben.
‘Oetstelgedrag,’ het e veul loater, dou haile affeer achter rogge was, konkludaaierd.
’k Haar t gevoul of k mit dat witte envelopke n tikkende tiedbom in handen haar,’ het e zien vraauw Janna loater perbaaierd oet te stokken. En net as t n tikkende tiedbom nait mit n veurhoamer te lieve gaaist, zo behandelst n onverwacht en o, zo gehaimzinneg aanvoulend envelopke ook mit de grootste vezichteghaid.
De braif sluig alle vervelende veurgevoulens aan gruzelmenten. De braif van HaarmJan Winter, n klasgenoot van joaren leden was optimistisch van inhold en niks meer en niks minder as n oproup tot nije kennismoaken.
’t Is nou al 25 joar leden, dat onze femilie oet t dörp vertrokken is,’ was begunzin. Wat volgde was n zoakelk verslag van zien leven. Hai woonde al joaren in t boetenland, was goud terechte kommen en zo besloot e zien reloas:
‘… omdat wìnst noar vrouger n onbegriepelk en ongriepboar fenomeen is, zol k noa zoveul joaren wel es n moal terogge willen noar mien geboortedörp om olde ketakten te herstellen.’
Doarmit leek de basis veur n eerliekse reünie geboren.
‘Dij HaarmJan,’ docht Hans. Zulvens de doatem, vief mai 2020, was al vastlegd.
Noa n twijde moal lezen mos e konkludaaiern, dat zien aanvankelke onzekerhaid misploatst was. HaarmJan, dij olde hozezokke van doudestieds haar weer jank noar zien olde dörp? Hans kon zok doar aiglieks nait zoveul bie veurstellen. HaarmJan, dij laange slungel mit zien baange ogen, dij van jonksòf aan nait opwozzen bleek tegen klaaine en grote pesterijen. Dij zok regelmoateg òfdekken luit deur Jan en alleman en noa schooltied voak beulend noar hoes vloog. t Kwam hom bie noader inzain toch vrumd veur. Wel zöcht noa zoveul joar zien olde ploaggeesten weer op en hail langsoam kwam der veur n twijde moal toch weer n vrumd en ongemakkelk gevoul bovendrieven.
Hans was nait d’ainegste, dij dij dag n braif ontvongen het. Dat wuir hom in de loop van de dag wel dudelk. Dou bie lutjen aan berichten bie hom binnenstroomden, wuir t Hans dudelk, dat HaarmJan gain haalf waark van zien braivenschrieverij moakt haar. t Bleek, hai haar echt de muite nomen om aal zien olde klasgenoten mit n braif te vereren. Ook berichten van laank oet t oog verloren en vergeten joargenoten druppelden binnen.
Opmaarkens as:
‘Goh, moi, hou is t mit die,’ en ‘Hest doe ook n braif ontvongen,’ opende de poort noar verhoalen van doudestieds. Dat op zok was aiglieks al n reünie, mor den n soamenkomst van mìnsen op òfstand.
Hou HaarmJan vanoet t boetenland zien olde klasgenoten haren waiten te vinden, was elkenain n roadsel. n Onopgelöst probleem, dat tot t mement van de ‘echte’ reünie ook nog wel verbörgen blieven zol.
In aal kommootsie, dij n toch wel gehaimzinnege braif oplevert, kwam ook regelmoateg noar veuren, of der meschain wat biezunders loos was.
‘Hai zol toch nait aarg zaik wezen en op dizze menaaier nog es …..’
Der waren ook gounent, dij op veurhaand al grote twievels haren of t wel zuvere kovvie was. Mit noame lu, dij HaarmJan vrouger n kunstje flikt haren. Jonken, dij hom ais opsloten hebben in t verwarmenshok op school. Joa, plietsie is doar zulvens nog over toukommen, omdat ollu zok zörgen muiken omdat HaarmJan soavends om zeuven uur nog nait thoes was.
Der waren netuurlek ook wel aander incidenten. Klaaine pesterijtjes, zoals t wegmovveln van zien klaaier, dou sikkom haile klazze op n schiere dag in t bosmeer aan t zwemmen was. Nee, hai huifde nog net nait mit zwembrouk aan noar hoes fietsen, mor t het laank duurd veurdat zien klaaier boven wotter kwamen.
Hans zulf was wat dat betreft ook nait zunder zunden. As aanstichter, as bedenker van de nepbraif hebben hai en twij van zien kammeroaden HaarmJan op n vrije zotterdag noar school tou lokt. Onder t mom: Eksoamens kommen der aan en veur t biologie-practicum budt de zotterdag n goie gelegenhaid om t practische dail mit de group biologie-studenten òf te sloeten. Dat schoolschoonmoakers op zotterdag aaltied gimmestieklekoal schoonmuiken, haar Hans aangrepen om, in de laange riege van pestkoppen ook n cìnt in t zakje te doun. Op misbroek van goudgeleuveghaid staait gain straf, mor t kin n bult ellìnde tewege brengen. Aankomst en vertrek van HaarmJan binnen deur n amateurfotogroaf goud in beeld brocht en hebben in t eerstvolgende nummer van schoolkraant, boeten t slachtovver zulf, n bult waarderen kregen.
Hans het dat vervelende akkefietje aargens op n ziedspoor van zien herinnerns parkeerd, mor t kwam noa de braif mit terogwaarkende kracht kompleet bie hom binnen.
Was t wantraauwen? Achterdocht? HaarmJans zuiktocht noar t verleden, haren sommege lu aanzet om ook es noar HaarmJan op zuik te goan. Via Facebook en Twitter, mor elk spoor bleek n doodlopend spoor. Ook HaarmJans bruiertje Gerard was op t internationoale web onvindboar. t Was net of de haile femilie Winter van eerdbodem verdwenen was. En hail langsoam kwam de braif, dij veur zoveul ophef zörgd haar in haarten en hazzens van mìnsen in n vergeethoukje terechte.
28 april 2020
n Dikke weke leden vuil der bie Hans n kevort op deurmatte. Zulfde kleur, zulfde opschrift:
‘Aan de heer Hans de Koning.’
Of t nijsgiereghaid was of dat t kwam deur n stokje onbewust opgebaauwde spanning van de leste moanden, Hans huifde zok gain mement te bedenken. Hai het t envelopke zunder noa te denken openscheurd en het stoande onder spaigel van grote hal de braif lezen.
Dag beste vrunden en vrundinnen, moi
De dag van de viefde mai noadert. De grote dag, dij ik laankleden al vastlegd heb om joe, as olde klasgenoten, soamen te loaten kommen.
t Zel joe vast verboazen, dat ik t woord joe broek en nait ons. t Haar noamelk nait kind. Reden is, dat ik al roem tien joar leden òfschaaid nomen heb van t leven. Dat Corona mien zörgvuldeg opsteld plan om joe aal mit nander te verzoameln, rout in t eten gooid het is n vervelende streep deur de reken.
Mien reken, k zel veur ain moal eerlieks tegen joe wezen, mien òfreken.
Ie snappen vervast goud, wat ik doarmit bedoul. t Leven het mie in sosioal opzicht n bult ellìnde brocht en nait veul voldounen geven. Ik kin mie nait aan de indrok onttrekken, dat mien schoolloopboan doar n meer dan aanvoardboar negatieve invloud op had het.
Mor gedoane zoaken nemen gain keer.
t Plan om jongere bruier Gerard in mien ploats te loaten verschienen, is hiermit kommen te vervalen. Hai zel pas in n veul loater stadium op höchte brocht worden. k Haar hom de ondankboare toak toubedocht, joe van t mismanagement van mien leven te vertellen. Hai is doarvan vrijwoard.
Rest mie joe nog n gelokkeg leven tou te wìnsen. Nee, ik bin nait hoatdroagend, ook nooit west.
Veur alle dudelkhaid. Doatem van vief mai was nait veur niks kozen. n Symbolische doatem. Betaikenis van bevrijden is veur overlevenden voak hail aarg dubbel en algemain geldend: Oplopen schoa vaalt nait te repareren.
‘Dij HaarmJan,’ docht Hans en dou e weer bie zien pozitieven kwam en ogen opsluig, keek e recht in ogen van n vrumde man.