2 april , 2018 by admin

Ain april

Ain april is de openingsdag van t kampeerseizoen.
Dat t weer guster nait recht mitzat, was veur inspecteur Panjer Pinkster gain reden om zien stemmen te loaten beïnvlouden.Tegendail was woar. Zulf aaltied vroug oet de veren, was hai veur dag en daauw indeweer om d’organisoatsie van t feest te begelaaiden. Tönnies en zien twij pazzipanten stonden al strategisch opsteld om de grote stroom aan vekansiegangers de goie weg noar de camping van boer Muskee te wiezen. Mit oranje hesjes aan waren ze goud te herkennen.
‘Denk der om, dat ze noa t passeren van t sluus nait de grote weg volgen, mor de weg noar de camping insloagen.’ Manlu haren wat saggerijneg keken en mit kop schudt en zachies in zokzulf mompeld:
‘Dat he’je ons al doezend moal verteld, man. Wie binnen nait dom, hé!’
Hou t komt dat d’inspecteur zok zo aldernoast drokt moakt over n activiteit van n kampeerboer? Dat het n reden. Al vanòf t mement dat d’aanvroag veur n ballonnen-manifestoatsie bie hom op t bero lag, is hai zokzulf nait meer. Al wekenlaank spouken deur zien kop de grootste en wildste veurstellens over mega-grote luchtballonnen, dij oet t oosten aan kommen drieven en bie boer Muskee op t grote veld dele zakken. Wat gainaine noamelk wait, is dat Panjer Pinkster n haimelke laifde veur de luchtvoart het. Al sunt zien jonge joaren. Dat hai t bouk van Jules Verne ‘In tachteg doagen de wereld rond’ sikkom kepot lezen het, is onbesproken, mor mag n aanwiezen wezen. Ain nog groter gehaim is, dat dijzulfde man höchtevreees het en bie wieze van spreken dunne stront schit as e zien aigen dakgeuten schoonmoaken mout. Dijzulfde man het bie d’aankondegen van campingholder Muskee om bie seizoensopen van d’camping n ballonnenclub te nuigen mor ain ding veur ogen had. Stel die nou es veur, dat tiedens t spektoakel bezuikers d’gelegenhaid kriegen om n stokje mit zo’n woepsterd van n ballon te vlaigen. n Stokje over t dörp hìn en den weer terogge. Bij draaiende wind zol dat toch meugelk wezen mouten. t Zol veur d’inspecteur al mooi wezen as zo’n körf aan n ìndje taauw vastmoakt wuir en as n lift op en dele trokken worden kon. Zien jongenshaarte klopte al doagenlaank in n hoger tempo en biekommende fantasieën wuiren mit de dag groter en fantastischer. Mit dank aan de science-fiction schriever Jules Verne? Weschienlek. Mor dreumen speulen zok voak òf op n aander vlak as in t doaglieks leven.
Tegen tien uur worden d’eerste gasten in vrumde auto’s en kampeerwoagens in t dörp signaleerd. Zien toak as verkeersagent is Tönnies wel touvertraauwd, mor borden mit ‘camping’ doun heur waark even zo goud. Dat Panjer Pinkster sunt n dik uur al nait meer woarnomen is, het n oorzoak. Hai staait strategisch opsteld bie d’ingang van de grote camping. t Geft hom zicht op t aantal binnenkommende gasten en hai het n goud oetzicht op eventueel aanvlaigende zeppelins. Dat d’stroom aan nijsgierege bezuikers wat tegenvaalt, is zien probleem netuurlek nait. Wel het e zok al doagen, weken òfvroagd, woarom der in t dörp en omliggende dörpen gain grote rekloameborden mit d’aankondegen van t ballonnenfeest hangen of plakt binnen.
As ik mit n zulfde pozzie nijsgiereghaid as d’inspecteur in d’loop van de mörgen bie d’camping arriveer, zai k hom in n meer dan n biezundere functie as enqueteur wildvrumde mìnsen vroagen stellen.
‘Binnen ie ook zo benijd noar t ballonnenevenement?’ heur k hom dudelk aan n man in sundoags pak vroagen. De verboasde oetdrokken op ‘s mans gezichte sprekt al boukdailen.
‘Vlaig op kirrel.’
Omreden dat Panjer Pinkster nait zo makkelk veur ain gat te vangen is, herhoalt zok dit zulfde tavvereel nog n aantal keren. Verboazen en verbolderdhaid wizzeln mekoar òf en d’leste opmaarken van n vrolek jong stel, datter dudelk zin in het, is taikend:
‘Heuren ie bie t circus?’
t Is veur mie genog reden om in rap tempo d’oorzoak van dizze vrumde situoatsie te goan onderzuiken. Dat zok hier even boeten t dörp, vlak achter t sluus op dij grote camping wat vrumds aan t ontwikkeln is, mag zo kloar as n klontje wezen. Mor net as de duvel aaltied op de zulfde bulte schit, zo komt vandoage ook alles tougelieks. Op t mement, dat ik op weg goa noar t hoofdgebaauw mit d’bedoulen om boer Muskee oetleg te vroagen over vrumde gang van zoaken, heur k in de verte n dudelk tromgerovvel. Mien eerste gedachten binnen: ‘Doar is n regiment soldoaten in aantocht,’ mor as k t volgende ogenblik n grote group kinder mit veulkleurege ballonnen achter n tamboer-maître mit versierde poaskestok en grote tromrovveloar aanlopen zai, wait ik dat de wereld aan t vergoan is. Nait onze wereld, mor wel d’wereld van onze inspecteur. Omdat alles in drijen gaait, komt ook Muskee op zien dooie akkertje noar boeten lopen. Mit n stroalend gezichte knikt e vrundelk noar passerende vekansiegangers, mor verwelkomt ook schoulkinder, begelaaiders en d’inspecteur in ain allesomvattend welkomstwoord:
‘Wat is t toch schier om joe aal mit n nander hier op mien camping te begrouten.’
As schoulkinder even loater deur vroug-actieve evenementenbegelaaiders de weg wezen wordt noar de grote kantine, woar goudgevulde neuteputen mit sukkeloa-aaier en n dikke sinaasappel heur dail worden, blift n klaaine drijmans-formoatsie boetendeure stoan. Muskee, Panjer Pinkster en ondergetaikende. Vrundelke nuigen om even binnen te kommen, wordt deur d’inspecteur wegwoven en ondanks de redelk heldere locht zai k donkere wolken aan kommen drieven. Da’s ook de reden, dat ik n poar pazzen achteroet stap.
‘Wat toverst doe mie hier veur n poppenkast veur ogen, voaderman.’
De draigen van donkere lochten wordt verstaarkt deur de daip bazzende stem van onze inpsecteur.
De körte stilte noa dizze eerste vroag is laank genog om deur n twijde te loaten volgen:
‘Denkstoe dast hier mit Gekke Gerrit van doun hest?’
De braide laag op Muskees gezichte verdwient langsoam mor zeker, mor nog nait hailemoal. Dat zien verdedigen baauwd is op driefzaand, wordt noa elk van zien opmaarkens dudelker.
‘Mit Poaske krigst gain ballonvoarder de locht in.’
‘Ong?’
‘k Docht bie miezulf, as k aankondeg, dat hier op ain april luchtballonnen landen goan, den denkt elkenain vervast, da’s n aprilmop en komt der gain staarveling kieken.’
‘Ong??’
‘En ik docht, d’inpsecteur het vast wel zoveul gevoul veur humor, dat e dit wel waarderen kin.’
Dit moal kwam der gain antwoord van Panjer Pinkster. Wat e wel dee, was zien opschriefboukje oet bovenbuutske van zien uniförm hoalen. Hail omzichteg knoopd’e dou zien jaze lös en huil n potloodje oet binnenbuuts.
‘k Heb op t aanvroagformulier veur joen ballonnenevenement wel joen persoonleke- en adresgegevens, mor om vergizzens te veurkommen, wil k ain en ander nog wel even noagoan.’
Zo begon taargend langsoam n oetgebraaide verifikoatsie van alle relevante gegevens van en over Muskee en terwiel passerende gasten verboasd noar plietsie en campingboas keken en d’eerste kinder joechaaiend weer noar boeten kwammen mit dikke, gele neuteputen, voltrok zok t hoogstverwonderleke perses tussen verbalisant en geverbaliseerde. Ondanks de dikke trom, dij luudruchteg d’leste kinder noar boeten laaidde, heurde Muskee hoarfien wat hom te wachten staait deur minachten van wettelek gezag, t in gevoar brengen van d’openboare orde en nog n aantal van zokse zoaken oet t wetbouk van strafrecht.
Poaske en Pinkster valen ja nooit op dezulfde dag. Poaske en ain april wel. Poaske is veur sommege lu t begun van n nije lente, veur aandern de start van n nij kampeerseizoen. Veur veul mìnsen t begun van n nije periode in heur leven, mit nije kansen en nije meugelkhaiden.
Muskee het maind, dat e d’inspecteur, noadat e veureg joar deur hom op t matje roupen was noa dat swoare onweer, teroggepakken kon mit n eerliekse aprilgrap. Of de grap sloagd is, is de vroag. As d’inspecteur zien verboal schreven het, mag n aander dat over n mooi zetje booordailen.

Cees Maggelt